Sonunda Okmeydanı hastanesine gittik. Sevgili genel ve meme cerrahı Orhan Yılmaz, beni muayene etti ve tetkiklerime baktı. “Kitleyi almamız gerekiyor fakat birkaç tetkik yapalım” önce dedi.
Önümde zorlu bir sürecin beni beklediğinden habersiz, hiç moralimi bozmadan tetkikleri yaptırmak için bir koşuşturma içine girdim. Emarlar,kan tahlilleri, kemik taramaları,biyopsi, hepsi yapıldı.
Biyopsi, herkesi en fazla endişelendiren tetkik oldu. Hatırlıyorum, eşimle gittik yine. Bekleme salonunda sıranın bana gelmesini beklerken onun endişesini hissediyordum ama ben hiç korkmadım, daha doğrusu kendimi korkutmadım. Herhalde canımı göz göre göre yakacak değiller, diye düşündüm. Ne kadar zor olabilirdi ki? Sonunda çağırdılar, içeri girdiğimde bana daha önce trioid için biyopsi yapan doktor olduğunu gördüm. Hazırlanıp masaya yattım. Doktor, öyle yumuşak ve sakindi ki, zaten korkmanıza gerek kalmıyor. Siz bana daha öncede biyopsi yaptınız deyince, o sırada muayene ediyor beni bir yandan, keşke söyleseydiniz o gün bunu da alsaydık dedi. Ama benim haberim yoktu bundan dedim. O anda fark ettim ki bayağı ciddi bir durum söz konusu. Birazdan memenizi uyuşturacağım, çok az acıyacak, endişelenmeyin dedi ve birkaç kere iğne batırıp parçalar aldı. İşte dedim bak hiçte korkulacak gibi değilmiş, ne kadar basit bir işmiş. İyi ki kendini korkutmadın. Aslında bakmayın bu kadar soğukkanlı olduğuma, ben aslında canı çok tatlı bir kadınımdır. Ama bu sefer canım hiç tatlı değildi. Ama buradan bu süreci yaşamak zorunda olan diğer hastalara şunu söylemek isterim ki, gerçekten çok kolay bir işlem, hiç korkulmasına gerek yok.
Şimdi hatırlıyorum, biyopsi sonrası eve geldim ve yattım. Kızımla eşimin konuşmalarını duyuyorum bir yandan. Kızım, baba diyor, acaba kötü bir şey mi var da annem yatıyor. Eşimde yok ondan değil yoruldu diyor. Oysa eşim aslında ultrason sonucunu okuduğunda kanser şüphesi olduğunu anlamış ama bana söylememiş. Benim her türlü rapora bakıp, internette araştırma huyum yoktur, benim için ast olan şey doktorun dediğidir. Ama eşim tıbbi mümessil emeklisi olduğu ve terimleri bildiği için anlamış.
Bütün tetkikler yapıldı ve neredeyse hepsinin sonuçlanması 10 günü buldu. Eşimle tetkikleri alma işini paylaştık ve doktorun odasında buluşma kararı aldık. Fakat biyopsi sonucunu almak için ben biraz gecikince eşim çoktan Orhan ağabeyin yanına gitmiş. Ben yanlarına gittiğimde eşimin sonucu öğrendiğini tahmin ettim. Orhan ağabey sonuçlara baktı ve ameliyat olmam gerektiğini ve kitlenin çıkarılmasının şart olduğunu söyledi. Orhan ağbi kanser mi dedim sadece, o da başını salladı evet der gibi. Rahatça söylebilirsin dedim ben zaten tahmin ediyordum, hazırladım kendimi. Ama ameliyatımı senin yapmanı istiyorum dedim, o da tamam yaparım dedi.
Ameliyat olabilmem için heyete girmem gerektiğini ve cerrahi bölüme gidip oradaki görevli doktorla görüşmemi ve heyet hazırlığını yapmasını istememizi söyledi. Heyet için hazırlıklar tamamlandı ve 30 aralıkta tekrar hastaneye gitmek üzere ayrıldık.
30 aralıkta heyete girdim, tetkilere bakıldı, muayene edildim ve ameliyat kararı çıktı. Heyet sonrası doktorum hemen ameliyat öncesi tetkikleri yapalım, 5 ocakta ameliyata alabilirim seni deyince hazırlıklar başladı. Tabi ben daha hiç hazırlık yapamadım, çok ani oldu diye söylendim ama eşim bir an önce ameliyatı ol kurtul, daha iyi deyince haklısın dedim. 31 aralık kan tahlili yaptırmak için yola çıktık ama nasıl kar yağıyor anlatamam, gitmek zorundayız bir yandan da. Çok zor oldu ama gitmeyi başardık. Tahlilleri yaptırdık, yola çıktık ama yerler öyle kayıyor ki, arabanın daha nasıl kaydığını anlamadan ufak bir kaza yaptık. Neyse sonuçta eve döndük.
Artık ameliyat için hazırım ama ameliyat sonrası beni neler bekliyor, hiç bilmiyorum. Doktoruma ameliyat sonrası neler olacak diye sorduğumda, hem kitleden hem de koltuk altından parça alacağım. Henüz ameliyattayken koltuk altı parçası biyopsiye gidecek ve sonuç hemen bana gelecek, eğer sonuç pozitif çıkarsa ameliyata devam edip lenf bezlerini de alacağım ama negatif çıkarsa sadece memedeki kitleyi alıp kapatacağım demişti. Daha sonra kitleden alınan parçanın biyopsi sonucuna göre onkolog tedavi sürecine karar verecek demişti.
Hadi bakalım bu zorlu sürecin şimdi daha da zoru başlıyordu benim için. Ama ne yapıyoruz, moral bozmuyoruz, bu hastalığı yenmenin morali yüksek tutmaktan geçtiğini kendimize hatırlatıyoruz ve en çok da kendimize şunu hatırlatıyoruz. Benden daha kötüleri var, çok daha acı çekenleri. Bu kadarına şükretmek gerek.
Sevda ŞEN ÜNSEV
